روسای فرقه نعمت الهیه گنابادیه همانند سایر فرقه‌های انحرافی که در اقصی نقاط جهان وجود دارد، مریدان بیچاره را به گونه‌ای تحت سلطه درآورده‌اند که آنها دیگر هیچ‌گونه اراده و اختیاری برای فکر کردن و مستقل عمل کردن نداشته باشند.
عناصر جریان دراویش برای کسب شهرت و جلب‌توجه افکار عمومی، به دیدار افراد معلوم‌الحالی همچون مولوی عبدالحمید رفته و در جهت مقابله با نظام جمهوری اسلامی از آنان دلجویی می‌کنند. اظهارات متناقض غیرشرعی و اسلامی عبدالحمید را بدون ذره‌ای تأمل از سوی عناصر فرقه نعمت الهیه مورد تأیید و تأکید قرار می‌گیرد.
در مطالب منتشرشده در خصوص جعلیات فرقه نعمت الهیه در خصوص احکام نماز به‌صورت گذرا اشاره شد در این مجال قصد داریم با بررسی بیشتر این جعلیات، مبانی فقهی و نظرات عالمان دینی را بیان نماییم.
دراویش فرقه نعمت الهیه گنابادیه با آشوب‌آفرینی‌هایشان در غائله خونین گلستان هفتم، بنا برخواست ملت ایران، دستگیر و در محاکم قضایی محاکمه شدند. با شروع اجرای مجازات (زندان) ، نورعلی تابنده از اجبار بدنه دراویش، از آنان حمایت کرد و به‌دروغ محکومیت قضایی آنان را ناعادلانه دانست و آنچه از رأفت نظام اسلامی شامل حال تمامی دراویش زندانی‌شده بود را عامدانه کتمان کرد.
اقطاب و مشایخ فرقه نعمت الهیه دراویش را به عدم دخالت در امور سیاست منع کرده‌اند. این دستور به‌قدری تأکید شده است که در اکثر مکتوبات اقطاب و مشایخ فرقه تا قطبیت نورعلی تابنده ، دراویش خود را درگیر مسائل سیاسی نمی‌کردند.
بنابر کلام نورانی حضرت امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه عده‌ای از مردم می‌خواهند بعد از شهادت پیامبر اکرم (ص) فساد را در جامعه اسلامی بازگردانند ولی سستی و ناتوانی آنها، کندی شمشیر و کمبود ثروتشان مانع بزرگی برای آنان شده است. حضرت به کسانی اشاره دارند که در اندیشه بوده و هستند که قائد و فرمانروای گروه و جمعیتی باشند و بر منبری بالا روند و خود را مراد و پیشوای مردم معرفی کنند و اهداف متعالی اسلام ناب محمدی را از بین ببرند.
صرف‌نظر از اینکه منشأ و هدف به وجود آمدن یا آوردن فرقه‌ها در اسلام چه بوده و چه هست، باید توجه کرد علی‌رغم پوسته و ظاهر اسلامی که برای خود ایجاد کردند، چه بدعت‌هایی مانند آداب تشرف و عشریه و غیره که از ارکان اساسی فرقه‌های صوفیه محسوب می‌شود را به اسم آداب و شریعت اسلامی رواج می‌دهند و این انحرافات هر گز قابل‌نابودی و حذف شدن از مسلک فرقه نخواهد بود.
پیدایش فرقه‌های صوفیه حاصل دست رنج افراد معلوم‌الحالی است که منابع معتبر تاریخی به انحرافات و جعلیاتشان گواهی می‌دهد. فردی همچون سفیان ثوری با مخالفت علنی و مقابله عامدانه با امام صادق(ع) توانست مسلک‌های صوفیه را در تاریخ اسلام رواج دهد و مسیر گمراهی دراویش را تا ابد میسر کند. در این مجال قصد داریم ابعاد انحرافی شخصیت سفیان ثوری را به‌اختصار بیان کنیم.
