فرقه نعمت الهیه گنابادیه با استفاده از عناصر به‌ظاهر باسواد خود برای ترویج باورهای فرقه‌ای، از افراد تحصیل کرده و محقق علوم دانشگاهی، بهره‌برداری نامشروع کرده و با تربیت فرقه ای آن‌ها سعی می‌کند جعلیات و استنباط‌های بی اساس نسبت مباحث و موضوعات اسلامی و تاریخی را برای وجهه تراشی فرقه به کار گیرد.
یکی از چهره‌هایی که فرق تصوف برای وی جایگاه بالا و ارزشمندی برایش ساخته‌اند، شخصیت معلوم‌الحالی همچون حسن بصری است. داستان زندگی ضلالت بار حسن بصری از زمان حیات امام حسین (ع) تا دوران امامت محمدباقر (ع) بسیار عبرت‌انگیز است لذا در این مجال کوتاه قصد داریم این شخصیت برجسته در اسلام صوفیانه را بنا بر اسناد تاریخ معتبر و موثق معرفی کنیم.
عزاداری ماه محرم‌الحرام و بالأخص روز عاشورای حسینی در شریعت اسلام ناب محمدی از جایگاه والا و رفیعی برخورداراست. در حال حاضر نه‌تنها مسلمانان بلکه سایر ادیان الهی مانند شیعیان در روز عاشورا به عزاداری و سوگواری برای اباعبدالله الحسین (ع) مشغول هستند.
دراویش نعمت اللهی در یک تفرقه و دو دسته‌گی اشکار درون فرقه‌ای به سر می‌برند. در حالی که بدنه دراویش به منشورات فرقه ای و گفته‌های اقطاب پایبند هستند طرفداران قطب سابق از جمله مصطفی آزمایش بر خلاف آنچه از سران قبلی فرقه باقی مانده حرکت می‌کند.
مصطفی آزمایش یکی از صدها مریدان تربیت‌شده خاندان تابنده است که به اسم اسلام و تشیع، رویکرد براندازانه خود را به شیوه‌های مختلف در فضای رسانه نشان می‌دهد. امروز این مرید بیچاره فرقه نعمت الهیه که از دامن حسین تابنده به مسلک فقری دست پیداکرده، مهارت این را دارد هرآن چه که در فرقه نعمت الهیه با منافع و مقاصدش منافات داشته باشد با توجیه و اباطیل گویی، از سرخود باز کند.
امروز عناصر تحصیل‌کرده فرق تصوف در رشته‌های مختلف علوم انسانی بر این باور هستند که تصوف طریق اسلامی جهت رسیدن به کمال بوده و در شریعت اسلام ناب محمدی، امر جهاد نفس به‌طور کامل بدون هیچ عیب و نقصی توأم با دستوراتی است که آمیخته‌ای از بدعت و جعلیات آنان است.
فرقه نعمت الهیه گنابادیه برای حفظ و پوشش تظاهر اسلامی خود، همواره خود را به‌دروغ پایبند روحانیت و بیت مراجع عظام تقلید مطرح می‌کند و در مکتوباتشان درباره اطاعت‌پذیری از علما و مراجع عظام تقلید به‌کرات قلم‌فرسایی کرده‌اند. در حالی که شواهد تاریخی معتبر نشان می‌دهد که نه‌تنها مقبولیت نداشتند بلکه به‌صراحت از آنان بیزار بودند.
یکی از شاخصه‌های اماکن عبادی مانند مسجد بنا بر نص صریح آیات قرآن کریم و روایات معتبر این است که مکانی برای رشد، تربیت، عبادت و اجتماع مسلمانان برابر آنچه در شریعت اسلام ناب محمدی به آن سفارش شده است. خانقاه سازی های دراویش صوفیه به سبک و سیاق ظاهری مسجد یکی از شگردهای روسای صوفیه برای مقابله بافرهنگ مسجد در جوامع اسلامی بوده است.
