توهم نجات و سعادت بدون عمل صالح
رهپویان هدایت: در طریق انبیاء بحث نجات و بازگشت به خدا با ایمان و عمل صالح گره خورده به این معنا که صرف ادعای ایمان برای رستگاری کفایت نمی کند. قرآن کریم، سوره ال عمران آیه 14 در همین خصوص پیرامون ویژگی صالحین می فرماید: یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَیُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَأُولَٰئِکَ مِنَ الصَّالِحِینَ. ایمان به خدا و روز قیامت می‌آورند و امر به نیکویی و نهی از بدکاری می‌کنند و در نکوکاری می‌شتابند و آنها خود مردمی نیکوکارند.
با این وصف، صرف ادعای ایمان و اکتفا به یک اعتراف زبانی برای سعادت انسان کافی نیست و باید به جهت عملی نیز در صدد جبران بدی ها و پلیدی ها که از انسان صادر شده برآمد. در واقع این رویکرد که اقرار زبانی برای نجات کافی است، چنانچه مسیحیان صهیونیست به آن معتقدند، زیر سوال بردن عدل و شفقت الهی است چراکه فرد با تمام ظلم و ستمی که کرده باشد، بدون نیاز به جبران گذشته خود را نجات یافته می پندارد.
فرقه هایی مانند مسیحیت صهیونیستی با ارائه چنین رویکردهایی در صدد هستند تا وجدان الهی انسان ها را از مسیر خود منحرف کنند و افراد را با توهم بخشودگی از انجام اعمال جبران کننده و خیر بازدارند. قرآن کریم در خصوص منع کنندگان از خیر می فرماید: مَنَّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ، خلق را هر چه بتواند از خیر باز می‌دارد و به ظلم و بدکاری می‌کوشد.
پولس که امروزه مبلغان مسیحیت صهیونیستی تابع تفکرات و باورهای او می باشند اولین کسی بود که با تظاهر به مسیحیت در صدد برآمد تا با انحصار نجات و رستگاری به اقرار زبانی ابعاد عمل گرایانه و خیر دین را به انزوا بکشاند.
وی در این خصوص می نویسد: اکنون خدا راه دیگری برای نجات به ما نشان داده است. ما تا به حال سعی می کردیم با اجرای مقررات و تشریفات مذهبی، به این نجات و رستگاری دست یابیم و در حضور خدا پاک و بی گناه شمرده شویم. اما در این راه نوین دیگر چنین نیست، هر چند که این راه، چندان هم تازه نیست زیرا کتاب آسمانی ما از زمان های گذشته نوید آن را داده بود. اینک خدا چنین مقرر داشته که اگر کسی به مسیح ایمان بیاورد، از سر تقصیرات او بگذرد و او را کاملا بی گناه بحساب می آورد.(کتاب رومیان 3، 22-23)
امروزه مبلغان مسیحیت صهیونیستی با این رویه به اشاعه باورهای کاذبی می پردازند که نتیجه تبعیت از آن ها جز گرفتاری در پلیدی های ضداخلاقی نیست.
