نظام جمهوری اسلامی، ساختاری مبتنی برمشارکت مردم و بر اساس دین مبین اسلام می باشد، درچنین ساختاری نقش و حضور مردم در مقاطع سرنوشت ساز حائز اهمیت بوده و به عنوان یکی از مؤلفه های مهم ایجاد قدرت برای کشور شناخته می‌شود.
مقوله جذب افراد در جریان مسیحیت صهیونیستی از اهمیت به سزایی برخوردار است و از روشهای گوناگونی برای ایجاد تمایل در میان افراد نسبت به جریان استفاده می شود. در این نوشتار و شماره آتی بخشی از این اقدامات را باهم مرور خواهیم کرد.
امروزه مکرر مبلغان مسیحیت صهیونیستی بحث مشاهده مسیح را به عنوان مبنا و معیار درستی ادعاهای خود مطرح می کنند، این درحالی است که هیچ دلیل و برهان واضحی مبنی بر اینکه واقعا چنین تجربه‌ای داشته اند، ارائه نکرده‌اند.
امروزه اگر کسی بخواهد از عهد جدید اطلاع و معرفتی از خداوند به دست آورد چندان توفیقی نخواهد یافت چراکه اغلب این کتاب، صرفا گزارش هایی از معجزات و مواعظ است و در خصوص اسماء و صفات الهی مطلب چندانی ندارد.
مسیحیت، باید هم تعجب کند که یک روحانی تأثیرگذار شیعه پیشنهاد طلبه و روحانی برای کودک و نوجوان را داده است. ذهنیت کشیشان در فرق متعدد مسیحی از تجاوز، کودک‌آزاری، کودک کشی در کانادا و ... تجاوز نمی‌کند و نمی‌توانند مسئله تبیین دین و آموزه‌های زیبای اسلامی برای کودکان و نونهالان را هضم کنند.
روسای فرقه نعمت الهیه گنابادیه همانند سایر فرقه‌های انحرافی که در اقصی نقاط جهان وجود دارد، مریدان بیچاره را به گونه‌ای تحت سلطه درآورده‌اند که آنها دیگر هیچ‌گونه اراده و اختیاری برای فکر کردن و مستقل عمل کردن نداشته باشند.
نگاه دنیای مسیحیت چه فرقه کاتولیک و چه فرقه پروتستان به کلیسا یک نگاه راهبردی است و از این مقوله به‌عنوان مهم‌ترین ابزار برای مسیحی سازی یاد می‌کنند. جریان تبشیر مسیحیت خوب می‌داند که از دست دادن کلیسا چه صدمات و لطمات جبران‌ناپذیری به وجود می‌آورد. به همین جهت در کشورهایی مانند ایران اسلامی که امکان نفوذ به‌صورت علنی در کلیساها تقریباً در حال از بین رفتن است رو به الگو گیری از سبک هیئت و روضه‌های خانگی ایرانی اسلامی نموده و سعی در افزودن بر کلیساهای خانگی دارد.
انگلیس یکی از کشورهای بحران‌زده و آشفته در آیین مسیحیت محسوب می‌شود. مسیحیان انگلیسی بارها اعتراف کرده‌اند که آیین مسیحیت جوابگوی نیازهای روحی و معنوی آنان نبوده و به‌مرورزمان بزرگ‌سالان هم از بدنه کلیسا فاصله گرفته‌اند. طبق نظرسنجی‌های متعددی که صورت گرفته، بسیاری از جوانان مسیحی که به حضور در مراسم‌های هفتگی کلیسا پایبند بودند، در حال حاضر تمایلی به حضور در کلیسا ندارند.
