نقش سازمان سیا در تاسیس فرقه جماعت ربانی ایران( بخش اول)
این موسسه به زودی فعالیت تبلیغی خود را به سراسر جهان گسترش داد و سال 1958 فرقه جماعت ربانی وارد ایران شد و این به معنای اولین گام برای نفوذ هر چه بیشترسازمان‌های جاسوسی در ایران بود.
تا سال 1345 عمده فعالیت کلیساهای وابسته به این فرقه، میان ارامنه آشوری ها بود. اما در این سال رویکرد کلیسا تغییر یافت و به این نتیجه رسید که برای گسترش بیشتر فعالیت، باید میان فارسی زبان ها تبلیغ کند. به همین دلیل آنها اقدام به جذب فارسی زبانان کردند.
بعد از آن که کلیسای جماعت ربانی در خیابان طالقانی تهران تاسیس شد، بانیان اصلی این جریان تصمیم گرفتند مهره های پشت پرده خود را به بدنه کلیسا وارد کنند.
به این منظور در میانه سال های 49 تا 50، دو نفر از طرف کشورهای غربی به ایران وارد شدند. این به معنای ورود سیا در بدنه کلیسای جماعت ربانی بود.
به عبارتی سیا که بخش اعظم بودجه جماعت ربانی در آمریکا را تامین می‌کرد و هنوز نیز این روند ادامه دارد، تامین بودجه این کلیسا در ایران را نیز مورد توجه قرار داد.
دلیل این توجه این است که موسسه به ظاهر مذهبی assemblies of god در آمریکا، یکی از راه های نفوذ پوششی آمریکا در کشورهای دیگر است.
با توجه به این رویکرد در نخستین مرحله، مارک بلیس میسیونر مسیحی که در واقع مامور سازمان جاسوسی سیا بود به ایران وارد شد. او خیلی زود مشاور عالی کلیسا شد و به ویژه با هایک هوسپیان مهر، داود توماس و لئون هایراپتیان ارتباط نزدیکی برقرار کرد.
او بودجه ای در اختیار هایک هوسپیان مهر قرار داد تا در فعالیت های بشارتی استفاده شود. در همین زمان سران اردوگاه صلیبی تصمیم به تأسیس آموزشگاه کتاب مقدس در ایران گرفته بودند.
مارک بلیس می کوشید تا ارتباط خود را از جمعیت ارمنی فراتر ببرد. به همین منظور با یکی از افسران گارد شاهنشاهی که در واحد بهداری خدمت می‌کرد ارتباط نزدیکی برقرار کرده بود.
به یقین در کنار وجوه ارسالی نامه نگاری‌هایی میان سرویس های جاسوسی و بلیس برقرار بوده است. چنانکه وی در زمان حضور در ایران یک صندوق پستی به خود اختصاص داده بود و هر ماهه مبالغ زیادی دلار از طرف آمریکا به همراه نامه های محرمانه که دستورات ارسالی از آمریکا است، به این صندوق ارسال می شده است.
در همین زمان در راستای گسترش بیشتر حضور آمریکایی ها و مأموران سیا در ایران، آنها در دومین مرحله فعالیت خود، فردی دیگر به نام جیمز نیلی را به ایران فرستادند. او ابتدا آموزش های لازم برای یادگیری زبان فارسی را پشت سر گذاشت و سپس به ایران آمد.و چندی پس از ورود او به ایران کلیسای تخت جمشید(جماعت ربانی مرکز) افتتاح شد.
برادر او لوئیز نیلی هم به عنوان واعظ در این کلیسا فعالیت می کرد. آنچه مسلم است ارتباط این مسیونرهای جاسوس با دستگاه و دربار پهلوی است.
این نفوذ باعث شده بود تا جریان کلیسایی جماعت ربانی بتواند از ابزار خبرسازی مربوط به دربار هم در راستای گسترش مسیحیت صهیونیستی استفاده کند. چنان که اعلان مربوط به سخنرانی لوئیز نیلی در روزنامه کیهان چاپ شده بود.
این در حالی بود که ساواک، لوئیز نیلی تبعه آمریکا که از مادر آلمانی و پدری ایرلندی به دنیا آمده بود را فردی مرموز می دانست، اما عامدانه هیچ گونه عکس العملی در مقابله با فعالیت های مشکوک وی انجام نمی داد.
حتی این گروه توانسته بودند در تلویزیون ملی ایران هم نفوذ کنند. چنان که با پرداخت مبلغی قابل توجه، توانستند مجوز پخش متن اطلاعیه و تیزر مربوط به سخن رانی نیلی را دریافت کنند.
در نتیجه توانستند از این دو رسانه برای اشاعه مسیحیت صهیونیستی در میان شیعیان و فارسی زبان ها استفاده کنند. این نشان دهنده عمق روابط و زدوبندهای میان سران اردوگاه صلیبی و دربار پهلوی است.
اما خود جیمز نیلی نقشی به مراتب مهم تر از لوئیز داشت او تابع دولت آمریکا و عضو مسیون جماعت خدا در تگزاس بود.همزمان در کنار مارک بلیس هم فعالیت می کرد و تصدی امور اداری سازمانی به نام نامه نگاری را بر عهده داشت که نقش مهمی در مسیحی سازی فارسی زبانان و اشاعه تفکر انحرافی فرقه پروتستان داشت که در قسمت بعد به معرفی آن پرداخته می شود.
ادامه دارد...
