اغلب ایرانیان که بهائیان را طرد می کنند حتی یک مورد از نقدهای رسانه ای پیرامون این فرقه را نخوانده‌اند و به اتکاء به دیده‌های خود از عملکرد این طیف به نفی آنان می‌پردازند. با این وصف، ریشه انزجار عمومی از بهائیان به عملکرد آنان بازمی گردد و هرگونه فرافکنی در این مورد، خیانت به حقیقت است.
امروز با جنایات بی‌شماری که مؤسسان سازمان ملل به اسم حقوق بشر مرتکب شده‌اند، ماهیت واقعی و مضحک حقوق بشر جهانی را به ملت‌های دنیا نشان داده و با سوءاستفاده از این سازوکارهای ابداعی ناکارآمد مانند شورای حقوق بشر و امثالهم، با شیوه‌های نوین، سیاست‌های استعماری و استثماری خود را پیش می‌برند.
در چند سال اخیر، جنس فعالیت های تشکیلات و مهره های فرقه ضاله بهائیت با یک تغییر مبنایی همراه بوده است. بهائیان که تا پیش از این، اغلب، به تخریب باورها و هجو مقدسات اسلامی اشتغال داشتند، در ایام اخیر تغییر رویه داده اند و تمرکز خود را به جنبه های عملی مقابله با مسلمانان قرار داده اند.
اینکه می بینیم امروزه گور سردمداران
فرقه ضاله بهائیت به عنوان قبله مورد پرستش قرار می گیرد و مهره ها به جانب آن
سجده می کنند به این سبب است که درک درستی از مفاهیم دینی و الهی ندارند. در واقع
اگر کسی به مدعیات و گفته های سردمداران بهائیت رجوع کند به وضوح درخواهد یافت که
آنان نه تنها هیچ جنبه فرابشری نداشتند بلکه در تحلیل مباحث انسانی نیز ناتوان
بودند.
بها در نهایت خود را حلول خدا و به عبارت دقیق تر تجسّد و تجسّم خداوند «انا الهیکل الاعلی» نامید و به این سبب است که امروزه مهره های فرقه ضاله بهائیت به جانب گور او سجده می کنند.
تشکیلات بهائیت که مدام و بی گاه، برای مراسمات خرافی و اعیاد ساختگی خویش پیام صادر می کند چرا در این خصوص(کشته شدن شیرین ابوعاقله) طریق سکوت پیش گرفته است.
با نابودی وجدان اخلاقی، فرد مطیع دستورات غیرانسانی تشکیلات فرقه می گردد چراکه دیگر عامل بازدارنده در انجام این امور نخواهد داشت. در واقع، فرقه های تشکیلاتی، عدم پایبندی افراد به امور اخلاقی را به عنوان جاذبه ای برای افراد هرزه قرار می دهند و با جذب آن ها در ساختار جریان در صدد پیشبرد اهداف خود بر می آیند.
برای نمونه عباس افندی، از سرکردگان فرقه ضاله بهائیت پیشگویی کرده بود که «امر الهی در خاندان ما منقرض نمی شود.» و با این حال، شوقی افندی (نوه ی دختری و جانشین وی) مقطوع النسل از دنیا رفت.
