دراویش فرقه نعمت الهیه در حال حاضر از دو طیف فکری و فرقه ای مجزا از هم برخوردار است که هرکدام شان ، خودسرانه مسیر دلخواهی برای فرقه ترسیم کرده و آن را طی می کنند و تنها به فکر تأمین منافع مادی و تحقق اهداف نامشروع خود هستند.
منصب قطبیتی که از نظر اقطاب و مشایخ فرقه نعمت الهیه یک منصب الهی است و فقط افراد خاصبا عنایت خداوند می توانند به آن جایگاه برسند امروزه مدعیان قطبیت آن را با لفاظی های ساده به یکدیگر می بخشند.
روسای فرقه های صوفیه نعمت الهیه، برای کسب مقبولیت و اعتبار در میان مردم ، همیشه درمکتوبات و صحبت های شان، جایگاه و منزلت عارف را با صوفی گمراه یکسان در نظر می گیرند و هیچ تفاوتی میان آنها قائل نمی شوند و با سوء استفاده از اشعار دیوان حافظ شیرازی، براین مساله دروغین اصرار می ورزند.
بررسی وضعیت دراویش گنابادی در این روزها، نشان می‌دهد که روز به روز میزان تفرقه و دشمنی آنها با یکدیگر بیشتر می شود. این اختلافات کینه توزانه در میان دراویش به قدری گسترده شده که حتی شخص نورعلی تابنده هم در برنامه های خودش دچار سردر گمی شده و نمی داند چه کار باید بکند.
فرقه نعمه الهیه در گمراهی و ضلالت یک راه متفاوتی از سایر فرقه در نظر گرفته است و منشا این تفاوت ها از این جا نشأت می گیرد که برخلاف سایر فرق تصوف که با کراهت و دوری شدید مردم مواجه می شد در حال حاضر برای جذب مخاطبین بیشتر از روش های جذاب وعامه پسند استفاده می کند واز این طریق به صورت هوشمندانه ، در پی فریب و اغوا مردم می باشد.
اقطاب فرقه صوفیه گنابادی از به کار بردن لفظ مجتهد پرهیز می نمودند و رجوع به فقها و مجتهدین را به معنای رجوع به طاغوت بر می شمارند!
