معنویت های فرد گرایانه، سبک های نوین در ظاهری معنوی، معنویت های منحرف شرقی و غربی و... همه و همه با فعالیت فراوان دایره رسیدن به معنویت - بخوانید انحراف- را برای افرادی که با حقیقت معنویت آشنایی ندارند باز نموده است.
در برخی از این شبه معنویت‌ها به‌صراحت خانواده نفی می‌شود، احترام به پدر و مادر به تمسخر گرفته می‌شود، ازدواج بی‌معنا و غیر لازم شمرده می‌شود و از سویی روابط جنسی بی‌حدوحصر و نامشروع مجاز!! برای نمونه در فرقه منحرف و بی‌اخلاق اشو، مردم دعوت به واگذاری بچه‌ها به کمون می‌شوند!
شعار زیبا و دلربا، ادعای رساندن افراد به آرامش و سپس معنویت و ثروت! کسب مقامات و درجات عرفانی و... از مواردی است که به تواتر در برگ برگ نوشته های عرفان ها و معنویت های دست ساز مدرن به چشم و گوش می رسد.
مفهوم افسانه شخصی چنان نابسامان و مبهم در آثار کوئیلو رها شده است که گویاتر از واژه افسانه، کلمه در خور این مفهوم وجود ندارد. سوالات زیادی درباره این مفهوم وجود دارد که پرداختن به آنها بر ابهام افسانه شخصی خواهد افزود.
ترویج عناوینی چون معنویت، آرامش و شادی در سال‌های اخیر نشان می‌دهد جوان امروز بیش از همه نیازمند رسیدن به این کلیدواژه ها در زندگی است. نظام‌های فکری غربی به این مسئله زودتر ورود کرده و متاسفانه آنچه را که خود می خواهند به اسم معنویت در قالب خواسته‌های درونی بر ذهن‌ها و قلب‌ها القا می‌کنند.
گرایش افراد به فرقه های شبه معنوی و انحرافی دلایل مختلفی را به دنبال دارد. یکی از مهمترین عوامل جذب به عرفان های بدلی که اتفاقا در بین جوانان نیز بسیار بیشتر است، لذت گرایی نهفته شده در متون این نوعرفان های تقلبی است.
یکی از مهمترین علل گرایش به جریان های معنوی همان تمایل درونی و گرایش‌های معنوی است که در وجود همه ما قرار دارد و این گرایش و تمایل در بین بانوان بیش تر و راحت تر ایجاد می شود.
یکی از ملاک‌های حقانیت یک روش و صدق و درستی در مولفه هایی که بناست انسان را رهنمون باشد، خاستگاه آن حرکت و جنبش است و در همین راستا مدعیان دروغین و عرفانهای تقلبی را باید پایش کرد تا به انحراف عقیده آنها بیش از پیش پی برد.
