پیر هاملوی با نام تشکیلاتی پدر پطرس نزدیک چهار دهه در ایران فعالیت داشت و خط تبشیر کاتولیکی را با جذب افراد مستعد و اعزام افراد برای طی دوره به کشورهای حوزه واتیکان و دادن تابعیت مضاعف و تربیت مبشرین بومی پیاده میکرد.
یک نکته مهم پیرامون مسیحیت صهیونیستی این است که جریان مذکور صرفا یک فرقه یا نحله نیست بلکه مجموعه ای از گرایش های مختلف است که با محوریت حمایت از صهیونیست، در مسیحیت، پدید آمده اند. با این وصف، وقتی می گوییم مسیحیت صهیونیستی در خصوص شاخه های زیادی از مسیحیت صحبت می کنیم که ممکن است در مبانی یا قرائت های فرقه ای با یکدیگر اختلاف های بسیاری داشته باشند و با این حال در مسئله سلطه یهود بر فلسطین هم نظر باشند.
اگر کسی امروزه کتاب شمنسیم نوشته میرچا الیاده را مطالعه کند و رفتار مبلغان مسیحیت صهیونیستی را با محتوای آن تطبیق دهد به وضوح درخواهد یافت که رفتار این طیف بیش از آنکه متاثر از عهد جدید باشد، به شمن ها شباهت دارد.
همانطورکه بارها به نقل از نشریات معتبر مسیحیت گفته شد، تمایل و گرایش جوامع غربی به آیین مسیحیت در مسیر کاهش منجر سقوط قرارگرفته است. هرروز اخبار فسادهای مالی، اخلاقی متعددی نه‌تنها از سوی مسیحیان سرشناس بلکه از سوی کشیشان و اربابانی که مورد اعتماد و وثوق جوامع مسیحی در نشریات و جراید معتبر مسیحیان منتشر می شود.
عدم غنای محتوایی و علمی در مسیحیت اونجلیستی موجب پیدایش سکولاریزم شده و به این سبب امروزه مبلغان این جریان در صحبت های شان اموری را می گویند که هیچ جنبه اجرایی در زندگی ندارد.
مونتمگری و توماس از اندیشمندان دینی هر دو اعتقاد دارد که مسیحی باید به ادیان دیگر احترام گذاشته و حقیقت آن را تصدیق کنند. این دیدگاه محققان دین شناس مسیحی را باید در کنار تریبون داران مسیحیت تبشیری و صهیونیست قرار داد تا متوجه آن شد که مسیحیت امروز چقدر دچار انشعاب و شکاف شده است و چقدر از حقیقت دینی خود فاصله گرفته است.
فرانسیس یانگ، از تئولوژیست های مسیحی در این خصوص می نویسد: دعاوی انحصاری، مبنی بر اینکه تنها یک راه در خصوص فهم نجات در مسیح وجود دارد، هرگز در اعتقادنامه مشروعیت نیافته اند، هرچند غالبا سبب پدید آمدن عدم تساهل در میان مسیحیان بوده است. این مدعا موجب آن شده که شهادت و ایمان زنده به مثابه رویدادی علمی ناممکن جلوه کند و نگرش های خودخواهانه و متعصبانه را در میان مومنان دامن زده بزند.
