تاکتیک های جنگی داعش، منطبق با کتاب مقدس یا جنگ های صدر اسلام ؟ ( بخش پایانی)

به گزارش انجمن رهپویان هدایت: از دیگر حقوق اسیر جنگی در اسلام، عدم تحمیل فشار بر او و تهیه کردن وسائط نقلیه لازم برای انتقال وی به پشت جبهه است و در صورتی که مرکبی برای انتقال او در دسترس نبوده و اسیر نیز از راه رفتن ناتوان باشد، باید او را آزاد کرد؛

زیرا حکم امام در مورد وی معلوم نیست و ممکن است حکم به آزادی او صادر شود. از امام سجاد(علیه السّلام) نقل است که «اذا اخذت اسیرا فعجز عن المشی و لم یکن معک محمل فارسله و لا تقتله، فانک لاتدری ما حکم الامام فیه»یعنی «اگر دشمنی را اسیر کردی که از راه رفتن عاجز بود و تو نیز مرکبی برای حمل وی نداشتی، وی را آزاد کن و حق کشتن او را نداری، زیرا از حکم امام در مورد او بی‏اطلاعی».

براساس نص صریح قرآن کریم، حکم اسیران جنگی فقط آزادی است، یا آزادی یک طرفه (منّ)، یا به وسیله عوض (سربازان مسلمان اسیر شده در دست دشمن یا مال) است.
 این حق در صدر اسلام چندان محترم بود که ولیدبن ولید که خود از اسیران جنگی بود می‏گوید: اصحاب پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) ما را بر دوش خود حمل می‏کردند و راه می‏رفتند. 
از حقوق مهم اسیران جنگی در مقررات اسلامی، مداوای مجروحان است؛ زیرا این عمل مقتضای احسان و نیکی است و مسلمانان نیز به آن امر شده‏اند.

در میان خوارج، چهل مجروح بودند که حضرت علی (علیه السّلام) فرمان داد تا آنان را مداوا کنند و پس از معالجه به آنان فرمود، هر جا که می‏خواهید، بروید.
همچنین در صورتی که مادر و فرزند هر دو به اسارت سپاه اسلام در آیند، نباید، آنان را از هم جدا کرد. علامه حلی در کتاب تحریر بیان می‏دارد:« و حرم بعض اصحابنا التفرقة»؛ یعنی «برخی از فقهای شیعه، جدایی را (میان مادر و فرزندی که هر دو اسیر شده باشند) حرام کرده‏اند».

و به این ترتیب تا آنجا که در تاریخ اسلام آمده، حتی یک مورد نیز نقل نشده است که پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) جنگجویی را پس از اسارت، به بردگی گرفته باشد.

از دیدگاه حقوق بشردوستانه بین‏المللی، حکم اسرای جنگی منّ یا فداء (آزادی بدون عوض یا با عوض) است که قرآن مجید بر آن تصریح دارد .

 با مد نظر قرار دادن ارزش این مقررات نورانی در چهارده قرن پیش تاکنون در شریعت منور اسلام، بیش از پیش عدالت‏خواهی و صلح طلبی اسلام بر همه معاندان آشکار می شود و کید خائنین و منافقین به خودشان بازمی گردد 
در مقررات حقوق بین الملل معاصر، توجه ویژه‏ای‏به حقوق اسیران جنگی شده است؛ گرچه متأسفانه در طول تاریخِ جنگهای اروپایی، نه تنها تلاشی در جهت احترام به حقوق اسیران جنگی صورت نگرفته است، بلکه آموزه سازان و نظریه‏پردازان غربی از نقض حقوق اسیران جنگی حمایت می‏نموده‏اند.

 منتسکیو به  نقل از افلاطون، در روح القوانین در باره اسیران جنگی ابراز عقیده می‏کند که برده نمی‏تواند از حق دفاع طبیعی برخوردار باشد، بدین معنی که اگر کسی به او حمله‏ور شد، نباید از خود دفاع کند.

وی می‏افزاید: نه تنها افلاطون حق دفاع طبیعی را از برده سلب کرده، بلکه حق دفاع را نیز برای او قائل نشده‏است؛ بدین مفهوم که نمی‏توانست به دادگاه نیز برای دادخواهی مراجعه کند .

در عرف جنگهای قدیم، این مطلب مشروعیت داشت که اسیر، مملوک اسیر کننده است و او می‏تواند اسیر را بکشد یا برده خویش کند، یا به هر نحو دیگری که صلاح بداند، عمل نماید. گاهی اوقات نیز به عنوان قربانی، تقدیم به بتِ معبودِ اسیر کنندگان می‏شده‏است.
علمای مسیحیت نیز مبرا از این تنگ‏نظری و جموداندیشی نبودند و همیشه لشکریان را بر عدم احترام به حقوق اسیران جنگی و بالاخص مسلمانان تشویق می‏کردند.

 به عنوان نمونه، ویتوریا از علمای مذهبی مسیحیت، معتقد است که باید کلیه اسیران مسلمان را بدون استثنا کشت و زنان و فرزندان آنان را به بردگی در آورد.!!!

نظر به جایگاه مهم و ارزنده قواعد مذکور، امروزه بسیاری از آنها به عنوان قواعد عام الشمول به شمار می‏روند که نقض آنها جنایت بین المللی محسوب می‏شود و مسؤولیت کیفری برای افراد خاطی در هر سمت و مقامی که باشند، در پی خواهد داشت.

با تأسف فراوان، علی‏رغم وجود این مقررات و تأکید زایدالوصف بر اجرای آن توسط جامعه بین‏المللی، در موارد متعددی نقض آن به شکل چندش‏آور و دهشتناکی توسط مدعیان دفاع از حقوق بشر و آزادی انسانها، مشاهده می شود.

جنایت های وحشیانه رژیم غاصب صهیونیستی در سرزمین های اشغالی، علیه مردم بی دفاع در سال 1948 میلادی که تاکنون نیز ادامه دارد، فاجعه  دیر یاسین و کشتار صبرا و شتیلا و نسل کشی اخیر در غزه،  ترور و .... گوشه ای از کارنامه سیاه این رژیم پلید در طول موجودیت نامشروع خود است که مورد حمایت کشورهای مدعی حقوق بشر نیز قرار می گیرد.

در 16 مه 1968 و در جنگ ویتنام، ستوان ویلیام کالی که در رأس یک گروه از نظامیان آمریکایی بود، وارد 8 مایلی بخشی از روستای سنمی در ویتنام جنوبی می‏شود و حدود 100 غیر نظامی را به قتل می‏رساند.

متأسفانه با توجه به محکوم شدن ظاهری این ستوان توسط دادگاه آمریکایی، رئیس جمهوری وقت این کشور، نیکسون، دستور آزادی وی را صادر می‏کند.

مورد دیگر جنگهای اعراب و رژیم جعلی صهیونیستی است که افتضاحی که در سال 1967 توسط سربازان صهیونیستی در صحرای سینا به وقوع پیوسته بود، افشا شد که به موجب آن، این سربازان تعداد زیادی از اسرای مصری را قتل عام کرده‏بودند. 

زندان های مخفی آمریکا در کشورهای دیگر از جمله زندان های ابوغریب و گوانتانامو و ... نیز بخش ناچیزی از اقدامات غیر انسانی و وحشیانه آمریکا در نقض آشکار حقوق بشردوستانه بین المللی را تشکیل می دهد.
بسیاری از مقررات حقوق بشردوستانه معاصر، در بیش از چهارده قرن پیش در متن آموزشهای اسلام وجود داشته‏است.

مدعیان حقوق بشر که امروزه دم از آزادی و حفظ حقوق انسانها می‏زنند و مسلمانان استقلال‏طلب و استکبار ستیز را تروریست و واپس گرا می‏نامند، خود بهتر می‏توانند در مورد ادعای دروغین خویش داوری کنند.

امپراتوری رسانه ای نظام سلطه، برای القای وجود خشونت و حقوق غیر انسانی در اسلام، تمامی توان خود را به کار گرفته است، به نحوی که کمتر رسانه غربی را می توان سراغ گرفت که در این راستا تاکنون از خود جنبشی نکرده باشد و حتی در موارد بسیار زیادی توهین به مقدسات اسلامی در این رسانه ها به چشم می خورد.

گفتنی است گروهک تروریستی آمریکایی – صهیونیستی داعش، که بسیار مورد علاقه رسانه های غربی برای معرفی آن به عنوان دولت اسلامی(!!!) است، گروهکی اجاره ای و تروریستی و دست پرورده است که هیچ بویی از اسلام نبرده است و اصولا مشابهتی با دین مبین اسلام ندارد.