توهین بنگاه خبری مسیحیان تبشیری به سنت اعتکاف

سنت اعتکاف، آثار فردی و اجتماعی برجسته‌ای دارد که متأسفانه یکی از رسانه‌های وابسته به فرقه مسیحیت صهیونیستی با توهین به معتکفین، حضور آن‌ها را به "اردوگاه پناهندگان" تشبیه کرده است.

به گزارش انجمن رهپویان هدایت، یک سایت وابسته به فرقه مسیحیت تبشیری و صهیونیستی با دست‌مایه قرار دادن سنت "اعتکاف"، آن را نوعی "عزلت و گوشه‌نشینی بی‌ثمر" معرفی و عکس‌های منتشر شده از آن را به شیوه "اردوگاه پناهندگان" تشبیه کرده است.

هر چند از "دشمن به‌جز دشمنی کاری برنمی‌آید"، اما در این وجیزه به برخی از آثار فردی و اجتماعی اعتکاف می‌پردازیم تا گوشه‌ای از برکات این سنت با ارزش مشخص شود.

1-    اعتکاف در لغت، به معنی اقامت کردن، ماندن در مکانی و ملازم بودن با چیزی به‌کار می‌رود، ولی در شرع اسلام، اقامت در مکانی مقدس به منظور تقرب جستن به پروردگار متعال و کسب تقوای الهی است که ناگفته روشن است که دست‌یابی به تقوا چه آثار غیرقابل انکار فردی و اجتماعی را در پی دارد.

2-    اعتکاف پیش از پیامبر اعظم (ص) نیز در میان پیامبران و شرایع پیشین وجود داشته است؛ چرا که خداوند پس از بنیان‌گذاری کعبه توسط حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع)، به ایشان دستور می‌دهد تا آن را برای طواف‌کنندگان و معتکفین آماده سازند و خداوند یکی از اهداف اصلی ساخت و یا بازسازی خانه خدا را "انجام طواف و اعتکاف" بر می‌شمارد. با وجود این به نظر می‌رسد که روزه و اعتکاف به‌عنوان یک سنت ابراهیمی در میان ادیان گذشته نیز وجود داشته و حضرت موسی (ع) نیز آن را تأیید کرده است.

3-    جرم‌شناسان و روان‌شناسان اجتماعی، به تجربه دریافته‌اند که بسط و گسترش مسائل معنوی و روزهایی که مختص به عبادت خدا و پیروی از ائمه معصومان است، باعث کم شدن جرم و فساد در جوامع می‌شود؛ از این‌رو اعتکاف در میانه ماه مبارک رجب می‌تواند نقشی مهمی را در کاهش جرایم ایفا کند.

4-    حضور مؤمنین و به‌خصوص جوانان در مساجد جامع، فرصت مغتمی است که افراد یکدیگر را بشناسند و ارتباط دوستانه پیدا نموده و از آثار اخوت اسلامی برخوردار شوند و در نتیجه اعتکاف به محبت و دوستی مستمر ختم می‌شود و یکی از ابعاد آن ارتقای سطح فکری، علمی و معنویت در فرد معتکف است. 

5-    بر خلاف ادعای سایت صهیونیستی، اعتکاف با عزلت فاصله بسیاری دارد؛ چرا که در گوشه‌نشینی نوعی یأس و ناامیدی وجود دارد، در حالی که اعتکاف در اسلام عبادتی امیدبخش برای آینده و زندگی بهتر به‌شمار می‌رود.

6-     اعتکاف در واقع اندیشیدن به اعمال گذشته فرد است، به این ترتیب معتکف به گوشه‌ای خلوت پناه برده و دور از تمام زشتی‌ها و غل و زنجیرهایی که برپای او بسته شده، اندکی به حال خود آمده و تعقل پیشه می‌کند و لطافت را به درون خود آورده و در نهایت در به دست آوردن زاد و توشه آخرت خود می‌کوشد.

7-    در اعتکاف کسانی که پیش از آن به کاری اشتغال دارند، و غرق دنیای اقتصاد، سیاست و... هستند، باید از دنیای مادی فاصله گرفته و به هماهنگی کار و تلاش و فعالیت‌ها، با رضای خدا بیاندیشند. در واقع اعتکاف دوره کوتاه‌مدت خودسازی و تزکیه نفس است که دست کم سه روز طول کشیده و انسان را از حاکمیت غریزه‌ها، عادت‌ها و روزمرگی زندگی انسان عصر جدید آزاد می‌سازد.

8-    در دنیای پرهیاهو مادی که جاذبه‌ها، انسان را به سوی مادیت می‌کشاند، اعتکاف زمانی برای توجه به معنویت‌ها است که با مراسم حج و احرام برابری می‌کند و در محیط یک مسجد جامع، سه روز ماندن، روزه گرفتن، به عبادت پرداختن و خودسازی کردن، تحول بزرگی در روح انسان پدید می آورد که صفا و نورانیت آن بی‌نظیر است.