سالگرد ایام نحس در فرقه ضاله بهائیت
در روزی که بهائیان تحت عنوان عید رضوان می نامند، بها از ایران فراری داده شده بود و محیای سفر به مناطق فلسطین اشغالی بود که ادعاهای دروغین خود را علنی کرد.
در روزی که بهائیان تحت عنوان عید رضوان می نامند، بها از ایران فراری داده شده بود و محیای سفر به مناطق فلسطین اشغالی بود که ادعاهای دروغین خود را علنی کرد.
اگر کسی از حیث تاریخی نوشته های سرکردگان بهائیت را بررسی کند خواهد دید که آن ها هیچ جمله یا حتی حرف درخور تاملی نزده اند و تنها هنر شان این بوده که از کتب ادیان الهی مطالبی را نقل کرده و به خود نسبت دهند.
دکتر خنجی می نویسد: رساله ی سیاسیه که عبدالبها در اینجا به آن اشاره می کند، رساله ای است که در باب روابط ملت و حکومت و حقوق سیاسی افراد، تدوین شده است و در آنجا، هر گونه حق سیاسی را از ملت سلب نموده و حکومت را مخصوص ملوک و موهبت الهی می شمارد. باری، لوح فوق، نشان می دهد که منظور بهائیان از عدم دخالت در سیاست به چه معنی است و چه هدفی را دنبال می کند.
حسینعلینوری یا همان بهاء به هنگام مواجهه با پرسش ها، مشوش گشته و با تندی به سوال کننده پاسخ می داد و به جای جواب، به فحاشی و تکفیرگری روی می آورد. روزی فردی از بها پرسید بهشت کجاست؟ وی با ناراحتی و عصبانیت جواب داد: «قال این الجنه و النار قل الاولی لقایی و الاخری نفسک ایها المشرک المرتاب گفت بهشت و دوزخ کجا است به او بگو بهشت لقا و دیدار من و جهنم وجود تو است ای مشرک و شکاک»
جریان صهیونیزم که متشکل از سه ضلع تورات، سرزمین موعود و قومیت است با ساخت فرقه هایی که به نفی این امور می پردازند می خواهد بحث قومیت و سرزمین موعود منحصر به خود یهود باقی بماند و سایر جوامع هیچ هویت وطنی و قومیتی نداشته باشند. خودخواهی، تکبر، خودبرتر بینی قومی و استکبار جریان صهیونیزم عامل اصلی راه اندازی فرقه هایی مانند بهائیت و جریان فراماسونری بوده است.
علیقلی خان نبیل الدوله در خانه خود محفل ماسونی کوچکی داشت، که اغلب روزها، در حضور دیگران، در آنجا به عبادت می پرداخت... نبیل الدوله بهائی بود و از روِسای این فرقه به حساب می آمد...» در محراب محفل ماسونی او «سه جلد کتاب... قرار داشت که... عبارت بودند از: 1. قانون اساسی فراماسونری 2. الواح بهاء الله 3. کتاب بیان
تشکیلات اداری این فرقه ضاله با توجه به بی مایگی و عبث بودن نوشته های سردمداران آن، طرح روحی را راه اندازی کرد. در طرح روحی تبلیغ به منظور فریب و جذب افراد هدف اصلی می باشد که تمرکز اصلی نیز بر کودکان قرار گرفته است.
بهائیان علاوه بر تبلیغات ضد ایرانی در دوران جنگ تحمیلی، از هیچ خدمتی جهت پیروزی دشمن و رضایت اربابان خود کوتاهی نکردند. آن عده که از سران تشکیلات بودند، اطلاعات را به صورت غیرمستقیم از بهائیان رده های پایین تر جمع آوری کرده و به مرکز محافل بهائی (اسرائیل) ارسال می کردند.