حسینعلی‌نوری یا همان بهاء به هنگام مواجهه با پرسش ها، مشوش گشته و با تندی به سوال کننده پاسخ می داد و به جای جواب، به فحاشی و تکفیرگری روی می آورد. روزی فردی از بها پرسید بهشت کجاست؟ وی با ناراحتی و عصبانیت جواب داد: «قال این الجنه و النار قل الاولی لقایی و الاخری نفسک ایها المشرک المرتاب گفت بهشت و دوزخ کجا است به او بگو بهشت لقا و دیدار من و جهنم وجود تو است ای مشرک و شکاک»
جریان صهیونیزم که متشکل از سه ضلع تورات، سرزمین موعود و قومیت است با ساخت فرقه هایی که به نفی این امور می پردازند می خواهد بحث قومیت و سرزمین موعود منحصر به خود یهود باقی بماند و سایر جوامع هیچ هویت وطنی و قومیتی نداشته باشند. خودخواهی، تکبر، خودبرتر بینی قومی و استکبار جریان صهیونیزم عامل اصلی راه اندازی فرقه هایی مانند بهائیت و جریان فراماسونری بوده است.
علیقلی خان نبیل الدوله در خانه خود محفل ماسونی کوچکی داشت، که اغلب روزها، در حضور دیگران، در آنجا به عبادت می پرداخت... نبیل الدوله بهائی بود و از روِسای این فرقه به حساب می آمد...» در محراب محفل ماسونی او «سه جلد کتاب... قرار داشت که... عبارت بودند از: 1. قانون اساسی فراماسونری 2. الواح بهاء الله 3. کتاب بیان
بهائیان علاوه بر تبلیغات ضد ایرانی در دوران جنگ تحمیلی، از هیچ خدمتی جهت پیروزی دشمن و رضایت اربابان خود کوتاهی نکردند. آن عده که از سران تشکیلات بودند، اطلاعات را به صورت غیرمستقیم از بهائیان رده های پایین تر جمع آوری کرده و به مرکز محافل بهائی (اسرائیل) ارسال می کردند.
توهین و اهانت به منتقدان از جمله شیوه هایی است که سرکردگان فرقه ها به آن متوسل می گردند تا کم بودهای علمی و منطقی خود را به این وسیله جبران کنند.
تحجر و خشک مغزی تشکیلاتی از ویژگی های اصلی مهره های فرقه ضاله بهائیت می باشد و آنان با ابزارهای مختلفی سعی در کتمان این امر را دارند.
مبلغان فرقه ضاله بهائیت همواره در نوشته هایشان ادعا کرده اند که بها، سردمدار اصلی این فرقه بی سواد بوده و خواندن و نوشتن نمی دانسته است. از آنجا که به قول گذشتگان دروغگو کم حافظه می باشد مهره های این فرقه ضاله در موزه ای که خود برپا کرده اند نوشته هایی با دست خط بها را در معرض بازدید عموم قرار داده اند!!! جالب اینجاست در این موزه ابزاری مانند قلم بها را نیز به نمایش گذاشته شده است.
با توجه به این نوشته ها و اعتراف به ظاهر تاریخ نویسان بهائی در مورد مکتب رفتن و درس آموزی باب، برخی از دروغ پردازان خبره مانند عبدبها قلم به انکار و کتمان برده و در صدد تحریف حقیقت برآمده اند.
