در این دوران تظاهرها و دروغ ها می
توان راه را با ستارهایی از جنس آوینی و صیاد پیدا کرد. آنان که اشعه نور عرفانشان
برای افرادی که در آرزوی درک معنویت و خواهان عرفان هستند هنوز می تابد.
دو نمونه ای از عارفان حقیقی که اگر
برای ایرانیان عزیز نمایان تر شده و شناسانده شوند آن زمان عرفای دروغین به سوراخ
های دود آکنده خویش خزیده و میدان را به اهلش وا می گذارند.
سران عرفان های کاذب مخصوصا برخی افراد داخل کشور با انجام روش‌هایی از جمله ادعای ارتباط با فرشتگان، دکان هایی برای خود باز نموده و متاسفانه افراد بی اطلاع و ساده لوح را در دام آموزه های پر انحراف و بی مبنای خود قرار می دهند.
نورمن وینسنت پیل کشیش معروف آمریکایی و نویسنده کتاب قدرت مثبت‌اندیشی یکی از افرادی است که امروزه به‌خاطر رفتار دونالد ترامپ اسم او بیشتر بر سرزبان‌ها افتاده است. این شخص بیشترین تأثیرات را بر تفکر ترامپ گذاشته و او را تا جایی می‌برد که همه چیز را بدون اشکال می‌بیند. در حال حاضر ترامپ به دلیل این تفکر در محافل علمی به‌عنوان یکی از عوامل بیچارگی مردم در امریکا شناخته می‌شود!
از نقاط مشترک عرفان های بدلی چه در میان عرفان های جعلی شرق و چه در عرفان های دروغین غرب، جداسازی معنویت از دین است. اتفاقی که اردوگاه جریانات فرقه ای صلیبی هم در مسیحیت آن را دنبال می کنند و فرقه پروتستانتیزم امروزه ادعا دارد که مسیحیت دین نیست بلکه یک نوع معنویت است!!
شعار زیبا و دلربا، ادعای رساندن افراد به آرامش و سپس معنویت و ثروت! کسب مقامات و درجات عرفانی و... از مواردی است که به تواتر در برگ برگ نوشته های عرفان ها و معنویت های دست ساز مدرن به چشم و گوش می رسد.
ترویج عناوینی چون معنویت، آرامش و شادی در سال‌های اخیر نشان می‌دهد جوان امروز بیش از همه نیازمند رسیدن به این کلیدواژه ها در زندگی است. نظام‌های فکری غربی به این مسئله زودتر ورود کرده و متاسفانه آنچه را که خود می خواهند به اسم معنویت در قالب خواسته‌های درونی بر ذهن‌ها و قلب‌ها القا می‌کنند.
یکی از مهمترین علل گرایش به جریان های معنوی همان تمایل درونی و گرایش‌های معنوی است که در وجود همه ما قرار دارد و این گرایش و تمایل در بین بانوان بیش تر و راحت تر ایجاد می شود.
اصطلاحی که در دهه هاى اخیر رواج پیدا کرده و متاسفانه هر شخصی می تواند از آن دم بزند اصطلاح «معنویت» است. برخى عصر جدید را «عصر معنویت» نامیده و معتقدند: با توجه به عصر مدرنیته، اگر بشر به دامن معنویت نگراید به نابودى کشیده مى شود. «معنویت» به دو معناى «معنویت الهى ـ دینى» و «معنویت سکولار» به کار مى رود.
