فرقه‌های صوفیه با آموزه‌های انحرافی‌شان، نقش بسزایی در رواج تفکرات کفرآمیز در جوامع اسلامی دارد. توحید ناب و اصیلی که شریعت اسلامی همیشه منادی آن بوده و پیشوایان دینی با تبعیت از رهبران آسمانی تشیع ، مروج و مبشر آن هستند، در آیین یهود و مسیحیت به لحاظ تحریفات صورت گرفته، به‌تدریج با شرک و الحاد آمیخته‌شده است.
یکی از راه‌های شناخت انحرافات فرقه‌های صوفیه، بررسی احوالات مریدان فرقه است. مریدانی که بعد از عمری بندگی در رکاب مراد و قطب فرقه، برایشان روشن می‌شود که چگونه سرمایه عمر وزندگی خود را به بطالت و شقاوت گذراندند. اعترافات این افراد می‌تواند درس عبرتی باشد برای دراویش بیچاره که هنوز خود را از این مسیر ضلالت بار نجات نداده‌اند.
تمام تلاش نویسندگان صوفی مشربی که خود را در زمره اساتید برجسته کشور مطرح می‌کنند، این است که به بهانه‌های واهی، تفکر صوفیانه را در لباس و ظاهر اسلامی به اذهان عمومی نشان بدهند. آنان سعی می‌کنند باورهای انحرافی و متناقض صوفیه را با اسلام ناب محمدی مطابقت بدهند و از کنار آن، بتوانند مسلک فرقه‌ای خود را پیش ببرند.
دراویش فرق تصوف تمام تلاش خود را می‌کنند تا از هر طریق و وسیله ممکن، با استدلال به آراء بزرگان شیعه، برای باورهای فرقه‌ای مشروعیت دینی بسازند. چندی قبل خبری منتشر کردیم مبنی بر اینکه دراویش صوفیه، از موضوع انسان کامل که استاد شهید مطهری به آن پرداختند، سوءاستفاده کرده و آن را به قطب و مراد معلوم‌الحال فرقه خودشان نسبت می‌دهند. در این مجال کوتاه قصد داریم زوایای بیشتری از این موضوع را روشن کنیم.
امروز فرقه‌های صوفیه پایبندی صحیح به شریعت اسلام ناب محمدی را به‌طور کامل عامدانه کنار گذاشتند. روسای فرق تصوف با تبلیغات و تحرکات خزنده در جوامع اسلامی و تظاهر کمتر به درویشی، سعی می‌کنند مسلک فرقه‌ای‌شان را حفظ کنند. در این مجال قصد داریم شاکله باورهای فرقه‌ای صوفیه را به‌صورت خلاصه شرح دهیم.
این روزها تحرکات جریان دراویش خارج از کشور را می‌توانیم به‌عنوان مصداق بارز این موضوع در نظر گرفت. همانطورکه قبلاً گفتیم دراویش فرقه نعمت الهیه با ایجاد یک دفترخانگی به‌ظاهر تشکیلات اداری، خود را در زمره حقوقدانان بشری به کشورهای بیگانه و معاند معرفی می‌کنند.
از بدو پیدایش فرقه نعمت الهیه تاکنون، هریک از روسای این فرقه صوفیه باسیاست‌های متقلبانه، سعی می‌کنند به هر کیفیت ممکن، اهداف و منافع مسلک فرقه‌ای خود را حفظ کنند. هیچ‌گونه چارچوب مشخص یا وحدت رویه ثابتی در احوالات آنان دیده نمی‌شود. در هر دوره‌ای، درست مخالف با آموزه‌هایشان، یک برنامه و سیاست متفاوت اجرا کردند.
روسای فرقه نعمت الهیه، با اندک سواد دینی و بعضا پژوهشی که در زمینه مسائل اعتقادی و مذهبی دارند، سعی می کنند به هر طریق ممکن اذهان دراویش بیچاره را به نفع مسلک فرقه نعمت الهیه جلب کرده تا بتوانند بقا فرقه را تضمین کنند و صحت و سقم مطالبی را که بیان می کنند، اصلا اهمیتی برای ایشان ندارد.
