فرقه سازی صوفیه در حقیقت به معنای پاره‌پاره کردن اسلام ناب محمدی است و این عمل انحطاط آور، امروز باعث تشتت و اختلافات متعدد در میان مسلمانان جهان شده است. اگر شریعت اسلام ناب محمدی بدون پیدایش فرقه‌های صوفیه ادامه می‌یافت، بی‌تردید جهان را به یک ریسمان محکم آسمانی متصل می‌نمود و اصل سعادت جهانی را در دنیای امروز مستقر می‌ساخت.
صوفیان فرقه ملامتیه کسانی هستند که از سرزنش و ملامت دیگران هراسی ندارند و روابط باطنی خود را با خدا ظاهر نمی کنند و به گمان خود می کوشند تا کمال اخلاص را داشته باشند. چنان که مردم عامی گناهان خود را کتمان می کنند، ملامتیان به دلیل دوری از ریا عبادات خود را کتمان می کنند.
منصب قطبیتی که از نظر اقطاب و مشایخ فرقه نعمت الهیه یک منصب الهی است و فقط افراد خاصبا عنایت خداوند می توانند به آن جایگاه برسند امروزه مدعیان قطبیت آن را با لفاظی های ساده به یکدیگر می بخشند.
روسای فرقه های صوفیه نعمت الهیه، برای کسب مقبولیت و اعتبار در میان مردم ، همیشه درمکتوبات و صحبت های شان، جایگاه و منزلت عارف را با صوفی گمراه یکسان در نظر می گیرند و هیچ تفاوتی میان آنها قائل نمی شوند و با سوء استفاده از اشعار دیوان حافظ شیرازی، براین مساله دروغین اصرار می ورزند.
دغدغه‌ی بسیاری از فعالان مذهبی و جوانان عزیزی که خطر فرقه‌ها و به خصوص فرقه‌ی صوفیه را درک کرده و متوجه شده‌اند که ایشان باعث گمراهی مردم معتقد و مؤمن در زمینه‌ی عرفان و سیر و سلوکند، این است که روش برخورد با اعضای این فرقه و به خصوص رهبران و سرتیم‌های ایشان و افرادی که گمراه شده‌اند، چگونه باید باشد.
اقطاب فرقه صوفیه گنابادی از به کار بردن لفظ مجتهد پرهیز می نمودند و رجوع به فقها و مجتهدین را به معنای رجوع به طاغوت بر می شمارند!
تقریباً بیش از هفتادسال نیست که فردی به نام صادق عنقا، کارمند اداره دارائی، ارتباط پدربزرگ خود شیخ ابوالفضل عنقا، با صوفیان معاصرش را بهانه قرارداد و توانست فرقه اویسیه را تأسیس کند.
یکی از راه های شناخت ماهیت فرقه های تصوف، شناختن موسسین و بیان تفکرات و عقاید آنها می باشد که این دیوار کج از کجا شروع شده و معمار اولیه چه کسی است که این خشت را چگونه گذاشته است.
