اسماعیل رائین: خشم شدید جمال پاشا از عباس افندی، از همکاری محرمانه و علنی بهائیان با قوای انگلیس ناشی می شد که درصدد تصرف فلسطین و حمایت از یهودیان بود چنانچه عباس افندی گندم در اختیار ارتش نیازمند بریتانیا گذارد.
تشکیلات بهائیت سعی می‌کند تا هرگونه حمیت و غیرتی، جز سرسپردگی به فرقه را نفی کند و درواقع هویت فرقه‌ای را جایگزین هویت وطنی و انسانی افراد نماید.
بیت العدل نام تشکیلاتی است که در نوشته های سرکردگان بهائیت در مقام قانون گذار و مسئول جهت بخشی به مهره های این فرقه ضاله می باشد. اختیاراتی که بهائیان برای تشکیلات بیت العدل قائل هستند حد و مرزی ندارد و آنان تا آنجا پیش رفته اند که با موافقت این مرکز مجاز به ازدواج با محارم می باشند.
امروزه رسانه های وابسته به فرقه ضاله مضله بهائیت هر جا که آمر به معروفی مورد سوء قصد و ترور شخصیتی قرار می گیرد با خوشحالی مبادرت به پوشش خبری آن می کنند. رسانه های وابسته به فرقه ضاله بهائیت افراد را برای برخورد و ستیزه با آمران به معروف تحریک می کنند و سعی دارند تا با این شیوه موجب ترویج مفاسد در جامعه گردند.
فرقه ضاله بهائیت به دلیل نوع فعالیت تشکیلاتی جاسوسی که دارد نتوانسته جایگاهی در بین جوامع مدنی پیدا کند و از این رو به اغفال قبائل بدوی و محروم مانند قبیله هایی آفرقایی روی آورده است.
در تفکر فرقه ضاله بهائیت شخصی که از فرقه خارج شود به عنوان مطرود شناخته شده و مطابق با قانون فرقه مورد بدترین برخوردها و رفتارها قرار می‌گیرد.
اما بحث بدینجا ختم نمی شود بلکه شخص بازگشته از فرقه ضاله علاوه بر طرد از نظر خانوادگی نیز با مشکلاتی متعدد مواجه شده و در بیشتر مواقع زندگی مشترک خود را از دست می‌دهد که این نشان دهنده رفتار سیستماتیک این فرقه ضاله برای از هم پاشیدن کانون خانواده است.
مهشید رضایی، بهائی هدایت یافته به اسلام می نویسد: شوهر سابقم(هنگامی که دچار بیماری صفرایی شدم) به دیدنم نیامد و حتی اجازه نداد فرزندانم به دیدارم بیایند. این‌ها متوجه بودند که من در تشکیلات شرکت نمی‌کردم. به این جهت بود که از همان موقع اذیت و آزارهایشان را شروع کردند تا مرا تحت فشار قرار دهند و من برگردم در واقع در این فرقه آزادی فردی و انتخاب شخصی معنایی ندارد.
اگر کسی از حیث تاریخی نوشته های سرکردگان بهائیت را بررسی کند خواهد دید که آن ها هیچ جمله یا حتی حرف درخور تاملی نزده اند و تنها هنر شان این بوده که از کتب ادیان الهی مطالبی را نقل کرده و به خود نسبت دهند.
