آنچه از آموزه‌های کتاب مقدس مسیحیان صهیونیستی در خصوص معرفی و شناخت حضرت عیسی مسیح به‌دست‌آمده به‌صراحت می‌توان مشاهده نمود که چگونه شخصیت این پیامبر عظیم‌الشأن را با القاب زشت و ناپسند برای پیروانشان ترسیم می‌شود که در خطابه‌ها و اظهاراتشان این حقایق را کتمان می‌کنند.
مسیر همواری که آمریکای پروتستانی برای دگر باشان جنسی فراهم نموده است از زبان نظرسنجی مشهور مانند گالوپ نشان می‌دهد، این کشور در حال تبدیل‌شدن به بهشتی برای دگر باشان جنسی است و این هم یکی از اهداف شوم ترویج مسیحیت صهیونیستی در جوامع غربی است.
بلانچ داکریل، مبلغ مسیحیت صهیونیستی در بیوگرافی بالفور می نویسد: بالفور بسیار متدین بود و اعتقاد داشت، مسیحیت چنان مدیون یهود است که قابل بیان نیست و ننگ است که مسیحیت نخواهد آنچه حق این دین است، ادا نماید.
در معارف اسلامی، برای طهارت انسان، مراتبی ذکر شده که آغاز آن با آنچه در فقه آمده است و پایان آن در مقامی که فناء فی الله نامیده می شود محقق می گردد. در این رویکرد، مومن هیچگاه و به هیچ وجه بی نیاز از طهارت فقهی نمی شود و در هر مرتبه ای از سیر الی الله ملزم به رعایت آن می باشد.
جریان تبشیر در میان فرقه‌های انحرافی جهان به مدعیان صلح و محبت شناخته می‌شوند. در تمامی آموزه‌های انحرافی این فرقه، ایجاد زندگی صلح‌آمیز و ابراز محبت را به پیروان خود همواره توصیه مؤکد می‌کنند. آنان مدعی هستند رسالت عیسی مسیح برای برقراری صلح و آسایش در جهان بوده و آنان هم به تأسی از ایشان، امروز مأموریت دارند که بشریت را از این طریق با جریان تبشیر آشنا کنند.
در حال حاضر مسیحیان تبشیری به‌عنوان برده‌های قوم یهود، بایستی روسای صهیونیستی را در خصوص امنیت و بقاء رژیم اسرائیل بی‌وقفه کمک کنند و دستورات آنان را بر هر کیفیت ممکن، بی‌چون‌وچرا اطاعت کنند. هرچه میزان نگرانی و بحران‌های امنیتی و اجتماعی مناطق اشغالی بیشتر شود، تحرکات روسای جریان تبشیر هم به‌مراتب بیشتر می‌شود.
در دوره ریاست جمهوری ترامپ، کشیشان برجسته انجیلی مدعی بودند که او فرزند عیسی مسیح است و با اذن و اراده خداوند، برای نجات آمریکا و خدمت به بشریت آمده است. تمامی سیاست‌ها و برنامه‌های او برگرفته از کتاب مقدس است. مردم آمریکا امروز، با آشوب‌آفرینی‌های ترامپ، حقیقت اظهارات کشیشان انجیلی را به‌خوبی درک کردند.
مبلغان تبشیری عدم ازدواج حضرت عیسی علیه‌السلام را بهانه‌ای برای حمله به جنس زن قرار داده‌اند و در عمل زن را به‌عنوان عنصر گناه که باید از او پرهیز کرد، معرفی می‌کنند. در برابر این رویکرد مسیحیان تبشیری، در اوایل ده 1910، پیشروان حقوق زنان در امریکا کلمه فمینیسم را به فرهنگ لغات غربی وارد کردند و به دنبال ابداع این لغت، زنان معروف غرب بخصوص هنرپیشه‌ها خود را به این صفت خواندند.
