زن؛ مقدس در قرآن کریم و درجه دوم در کتاب مقدس(بخش سوم)

به گزارش انجمن رهپویان هدایت: در قرآن کریم مجازات آدم و حوا این بوده که خداوند هر دو را از مقامشان ساقط می گرداند و و جایگاهشان را برای مدتی زمین قرار می دهد و نتیجه این هبوط و سقوط آدم و حوا را رنج و تلاش بیان می کند.

به عنوان نمونه خداوند در سوره طه آیه 123 می فرماید : ((قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِیعًا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُم مِّنِّی هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَایَ فَلَا یَضِلُّ وَلَا یَشْقَى))

(خداوند) فرمود: «هر دو از آن (بهشت) فرود آیید، در حالى که دشمن یکدیگر خواهید بود! ولى هرگاه هدایت من به سراغ شما آید، هر کس از هدایت من پیروى کند، نه گمراه مى‏شود، و نه در رنج خواهد بود! :

خداوند در قرآن کریم  هر کسی را مسئول عمل خود معرفی می کند و هیچ سخنی در مورد اینکه حوا یا آدم گناه را به ارث گذاشته باشند در قرآن وجود ندارد.

قرآن کریم در سوره مبارکه حجرات آیه 13، تنها ملاک برتری انسان ها را هم همان تقوی معرفی می کند:

((یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ))

و نیز در سوره ی انعام آیه 164 نیز خداوند به صراحت می فرماید که کسی بار گناه دیگری را به دوش نخواهد کشید.

(( قُلْ أَغَیْرَ اللّهِ أَبْغِی رَبًّا وَهُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ وَلاَ تَکْسِبُ کُلُّ نَفْسٍ إِلاَّ عَلَیْهَا وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّکُم مَّرْجِعُکُمْ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ))

بگو: «آیا غیر خدا، پروردگارى را بطلبم، در حالى که او پروردگار همه چیز است؟! هیچ کس، عمل (بدى) جز به زیان خودش، انجام نمى‏دهد؛ و هیچ گنهکارى گناه دیگرى را متحمل نمى‏شود؛ سپس بازگشت همه شما به سوى پروردگارتان است؛ و شما را از آنچه در آن اختلاف داشتید، خبر خواهد داد.

بنابراین قرآن نه تنها به واسطه گناه آدم و حوا موجودات دیگر و سایر زنان را مورد توبیخ قرار نمی دهد بلکه راه هدایت را نیز برای همه ی انسان ها قرار داده است.

در خصوص مجازات نافرمانی حوا و به تبع آن حضرت آدم به تعبیر کتاب مقدس، در کتاب پیدایش باب 3 جملات 15 و 16 چنین آمده است: 15- و عداوت در میان تو و زن، و در میان ذرّیت تو و ذرّیت وى مى گذارم؛ او سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنه وى را خواهى کوبید.»

¹⁶ و به زن گفت: «الم و حمل تو را بسیار افزون گردانم؛ با الم فرزندان خواهى زایید و اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و او بر تو حکمرانى خواهد کرد.»

مطابق این جملات، خداوند در میان مار و زن عداوت همیشگی قرار می دهد و رنج و درد زن را زیاد می کند و درد زایمان را برای او قرار می دهد و نیز او را برای همیشه زیر حکم شوهرش قرار می دهد.

به صورت کلی با مقایسه ی داستان آدم و حوا در قرآن کریم و کتاب مقدس می توان گفت: در کتاب مقدس  حوا موجب فریب آدم می شود در حالی که در قرآن چنین نیست.و در قرآن خداوند از قبل به آدم و زوجه او هشدار می دهد که مبادا شیطان آنها را از بهشت اخراج کند ولی در کتاب مقدس سخنی از هشدار خدا نیست.

همچنین در قرآن مجید شیطان برای آدم و زوجه اش سوگند یاد می کند که خیز خواهشان است و این سبب شکستن نهی می شود در حالی که در کتاب مقدس چنین نیست و مجازات ها در قرآن و عهدین برای دو نفر متفاوت است.

 در کتاب مقدس اثر گناه حوا را بر تمامی زنان گسترش می دهد و گناه حوا به ارث گذاشته می شود ولی در قرآن چنین نیست و علت خلقت حوا نیز در کتاب مقدس تنها بودن او ذکر شده ولی در قرآن آرامش و سکونت مرد و زن.

با بررسی و مقایسه این دیدگاه ها این نتیجه حاصل می شود که بر خلاف ادعای دروغین نقض حقوق زنان در اسلام، قرآن کریم شخصیتی برابر با مرد برای زن قائل شده است و اختلافات ظاهری نیز با توجه به تفاوت در ذات آفرینش زن و مرد است و بالعکس نگاه کتاب مقدس به زن، نگاهی تیره و تار و طفیلی است.

ادامه دارد....