یوگا؛ از تولد سیاسی ـ فراماسونی تا گسترش انگلیسی
«اینک آموزشگاه یوگا بازشده و تاکنون چندین نفر از وزیران، سپهبدان، سرلشگران و پزشکان و استادان دانشگاه و سایر دانشمندان و محققان و بزرگان علم و ادب نام‌نویسی کرده‌اند. مثلاً از جمله پیروان مکتب یوگا جناب آقای هویدا، نخست‌وزیر، جناب مهندس شریف امامی، نخست‌وزیر سابق و رئیس مجلس سنای فعلی، سرلشگر گرزن و مهندس زنگنه، وزیران سابق راه و… هستند.»
رهپویان هدایت:تولد یوگا به عنوان ورزش در کشور ما، رنگ و بویی کاملاً سیاسی دارد. اولین باشگاه یوگا در ایران در سال ۱۳۴۵ توسط سیاست مدار فراماسون پهلوی به نام «مجید موقر» تأسیس شده است. حضور گسترده مقامات کشوری و لشگری به عنوان اولین کارآموزان این باشگاه، بسیار قابل تأمل است. آنچنان که موقر در شماره شهریور ۱۳۴۶ مجله مهر می‌نویسد:
«اینک آموزشگاه یوگا بازشده و تاکنون چندین نفر از وزیران، سپهبدان، سرلشگران و پزشکان و استادان دانشگاه و سایر دانشمندان و محققان و بزرگان علم و ادب نام‌نویسی کرده‌اند. مثلاً از جمله پیروان مکتب یوگا جناب آقای هویدا، نخست‌وزیر، جناب مهندس شریف امامی، نخست‌وزیر سابق و رئیس مجلس سنای فعلی، سرلشگر گرزن و مهندس زنگنه، وزیران سابق راه و… هستند.» مجید موقر، یوگا را بهتر بشناسید، ۴۴۵
موقر برای آموزشگاه خود یکی از یوگیان معروف هندی، به نام «سوآمی بوآجی»را به مدت ۵ سال به ایران می‌آورد. پایگاه خبری «هافینگتون پست»، محمد رضا شاه را به عنوان مدعو اصلی بوآجی معرفی می‌کند. در سال‌های بعد نیز فردی به نام «ریچارد فریمَن»، مربی آمریکایی یوگا برای خانواده سلطنتی ایران می‌شود!
یوگا در حقیقت طریقت عرفان هندوئی است. این مسلک تنها کمی بیشتر از ۱۰۰ سال است که به عنوان ورزش در دنیا معرفی شده است. ریشه‌یابی تاریخی این موضوع ما را به جریان معنوی کاذبی موسوم به «نئوودانتیسم» در شبه قاره هند می‌رساند.
«رام موهان روی»، موسس فرقه «برهموساماج» بنیانگذار اصلی نئوودانته محسوب می‌شود. وی ارتباطات عمیقی با دستگاه استعماری بریتانیا در هند داشت. رهبران این جریان فکری با حمایت دربار انگلیس، سفرهای پر سر و صدایی به کشورهای غربی از جمله آمریکا و انگلیس داشته و با شور و هیجان فراوانی، یوگا را به عنوان سوغاتی خود از شرق اسرارآمیز برای غرب مادی‌گرا به همراه داشتند.
ملاقات‌های این افراد با شخصیت‌های اجتماعی چون بازیگران و هنرمندان و بیان مستندات شبه‌علمی برای یوگا، موجب گسترش هرچه بیشتر این فرقه در بین توده‌های عمومی مردم در کشورهای غربی شد.
ردپای سیاستمداران سلطه‌طلب در ترویج یوگا را در جای جای تاریخچه یوگای مدرن می‌توان مشاهده کرد. یکی از این تلاش‌ها را می‌توان در حمایت چشم‌گیر برخی قدرت‌های غربی در تصویب روزجهانی یوگا در سازمان ملل در سال ۲۰۱۴ دنبال کرد.
اما چه منافعی در یوگا و ترویج باورهای هندویی برای مراکز سلطه‌طلب هست، که اینچنین حمایت‌های بی‌دریغی از آن نموده و می‌نمایند؟!
