نگاهی به تاریخچه سازمان‌های صهیونیسم مسیحی / تحقق رؤیای صهیون(1)

 انجمن رهپویان هدایت: مطلب حاضر که در دو قسمت ارائه خواهد شد به معرفی و بررسی برخی از سازمان های صهیونیسم مسیحی که به عنوان اولین حامیان ایدئولوژی تشکیل کشور و سرزمین جعلی "اسرائیل" محسوب می شوند، اختصاص دارد.

اولین سازمان های صهیونیستی مسیحی، انجمن یهودیان لندن (۱۸۰۹) و انجمن بریتانیایی تبلیغ انجیل در میان یهودیان (۱۸۴۲) بودند. (۱) اگر چه این دو سازمان امروزه به سازمان خدمات کشیشی کلیسا در میان قوم یهود معروفند، ( CMJ ) و شاهد مسیحی اسرائیل (۲) (CWI) عمدتاً بر پیشاهزاره گرایی عهدمدار (۳) تأکید دارند و هدف آن ها تبلیغ مسیحیت است. ویلیام بلکستون، در نتیجه ی نفوذ جی. ان. داربی و شبکه ی رو به رشد تدبیرگرایی در آمریکا، هیئت تبیلغی یهودیان شیکاگو را در سال ۱۸۸۷ بنیان نهاد. این هیئت هم اکنون به معروف انجمن بین المللی اخوت مسیحایی آمریکا (۴) بر ( AMFI ) است. انجمن بین المللی اخوت مسیحایی ( AMFI )، بر اساس آثار مکتوب خود آن، « سازمان کشیشی انجیلی و محافظه کاری است که عقیده دارد تحقق اهداف خداوند ( مسیح ) در گرو ساختن پل های تفاهم میان مجامع مسیحی و یهودی است. (۵)

ائتلاف یهودیان مسیحیایی آمریکا (۶) (MJAA) که در سال ۱۹۱۵ تأسیس شد، مدعی است که بزرگ ترین انجمن مؤمنان یهودی مسیحایی در جهان است. هم اکنون ائتلاف یهودیان در مسیحایی آمریکا ۲۵۰ (MJAA) 15 کشور دارای اعضای وابسته، و در سراسر جهان دارای کنیسه مسیحایی و ۳۵۰۰۰۰ یهودی مسیحایی است. آنان تأکید می کنند که « مهم ترین سازمان نماینده یهودیان آمریکا » هستند « که به مسیحای نجات دهنده (۷) معتقدند » (۸) . اعتقادنامه ی ساده آنها از چهار پاراگراف کوتاه تشکیل شده است. چهارمین پاراگراف می گوید: « ما به پیمان ابدی خدا با ابراهیم، اسحاق و یعقوب معتقدیم بنابراین ما در کنار قوم یهود و کشور اسرائیل هستیم و از آنها حمایت می کنیم و به میراث کتاب مقدس اجدادمان پایبندیم. (۹).

در سال ۱۹۹۲، مقاله اظهار موضع ام جیْ اِیْ اِیْ ( MJAA ) با عنوان « یهودیان مسیحایی می گویند: ” سرزمین مقدس متعلق به اسرائیل است.” » در روزنامه اسرائیلی ها آرتس منتشر شد. (۱۰) اعضای ام جیْ اِیْ اِیْ در این مقاله اعتقاد راسخ خود را چنین بیان کردند که سرزمین اسرائیل را خدا به یهودیان عطا کرده است و آنان « بار دیگر مالک مناطق یهودیه، سامره (۱۱)، غزه و بلندی های جولان (۱۲) خواهند شد » (۱۳). ائتلاف یهودیان مسیحایی آمریکا در ( MJAA ) مانند انجمن بین المللی اخوت مسیحایی آمریکا ( AMFI ) اصل تدبیرگرا است و هر دو به عمل گرایی تبشیری و سیاسی پایبند هستند. یهودیان حامی مسیح که در سال ۱۹۷۳ تأسیس شد، آشکارترین جلوه ی تبشیری این نوع تدبیرگرایی مسیحایی است.

از ۱۹۷۰، صهیونیسم مسیحی تحت تأثیر تدبیرگرایی مکاشفه ای جان والوورد و هال لیندزی و تیم لائه بیش از پیش سیاسی شد و با اقدامات سیاسی جری فال وی و پت رابرتسون برای اعمال فشار در جهت حمایت از اسرائیل در مسائل مختلف نظیر وضعیت بیت المقدس انطباق بیشتری پیدا کرد. بعضی از بزرگ ترین و متنفذترین سازمان های صهیونیستی مسیح، رسالت مسیحی خود را با پیام « حمایت از اسرائیل » مجدداً تعریف کرده اند و تبشیر را رد کرده اند تا دولت اسرائیل آن ها را به رسمیت بشناسد و بتوانند مراکز خود را در بیت المقدس ایجاد کنند و با سازمان های صهیونیستی یهودی همکاری کنند.

از این رو می توان صهیونیسم مسیحی معاصر را نه تنها بر حسب تدبیرگرا و یا عهدگرا بودن بلکه اساساً از لحاظ تبشیری یا سیاسی بودن دسته بندی کرد. از سال ۱۹۸۰، چنین سازمان هایی افزایش چشمگیری داشته اند. مثلاً دوگ کریگر بیش از ۲۵۰ سازمان انجیلی طرفدار اسرائیل را فهرست می کند که در آمریکا فعالند و تنها در فاصله سال های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۵ تأسیس شده اند. (۱۴) با این حال، صهیونیسم مسیحی معاصر تحت نفوذ فعالان شمار اندکی از سازمان های غیر فرفه ای و وابسته به کلیسا است که با موفقیت توانسته اند حمایت های تبلیغی و سیاسی را به نفع اسرائیل برانگیزانند. در اینجا به طور خلاصه با نفوذترین سازمان های صهیونیستی مسیحی را در گسترده ی وسیع تاریخ شان بررسی می کنیم.

1- انجمن یهودیان لندن: پیشاهزاره گرایی عهددار (۱۸۰۹)

انجمن یهودیان لندن اولین سازمان صهیونیستی مسیحی بود که در سال ۱۸۰۹ تأسیس شد. انجمن یهودیان لندن خوانده ( LIS ) چندین بار در قرن بیستم تغییر نام داد و هم اکنون سازمان خدمات کشیشی کلیسا در میان قوم یهود شناخته ( CMJ ) می شود. در اسرائیل این سازمان به عنوان بنیاد کلیسای آنگلیکان اسرائیل (۱۵) بر این که ( ITAC ) شده است. (۱۶) این سازمان علاوه اولین سازمان صهیونیستی مسیحی است، امروزه تنها سازمان فرقه ای و مهم صهیونیستی مسیحی است. سازمان مذکور که در ابتدا گروهی بین فرقه ای (۱۷) بود، در سال ۱۸۱۵ به عنوان انجمن تبلیغی آنگلیکن تحت تأثیر چارلز سیمئون تغییر اساسی کرد. هدف اصلی آن تغییر کیش یهودیان به مسیحیت پروتستان بود. (۱۸)

ال جی اس ( LJS ) در سال ۱۹۱۴ با داشتن ۲۸۰ عضو فعال در ۶۰ شهر که یک سوم آنان یهودی تبار بودند، به نقطه اوج خود رسید. بعد از جنگ های ناپلئون و در آغاز سال ۱۸۱۷، ال جی اس ( LJS ) اعضایی را در میان جوامع یهودی در کشورهای مختلفی همچون مراکش، الجزایر، مصر، تونس، اتیوپی، عراق، هلند، آلمان، اتریش، رومانی، هند و کانادا و نیز بریتانیا و فلسطین برگزید. (۱۹) ال جی اس ( LJS ) در نتیجه جنگ جهانی دوم، یعنی زمانی که بنابر ادعای آنان ۲۵۰۰۰۰ مسیحی یهودی در قتل عام یهودیان کشته شدند، بیشتر اعضای اروپایی خود را خارج کردند. (۲۰)

سی ام جِی ( CMJ ) متعهد است که « در هدف مستمر خدا برای قوم یهود، در زمره عاملان او باشد ». این امر در بردارنده ی تبلیغ مسیحیت، اقدامات بشردوستانه و دفاع از یهودیان در برابر یهودستیزی است. (۲۱) همچنین سی ام جی تعهد راسخ خود را به بازگشت گرایی حفظ کرده است. کلوین کرامبی (۲۲) این مطلب را به طور خلاصه در تاریخ خود درباره ی سی ام جی مطرح کرده است؛ او در این اثر، نص گرایی کتاب مقدس را با بازگشت گرایی همسنگ می داند: « زیرا اگر کتاب مقدس واقعاً حق است، پس یهودیان در ابتدا به صورت فیزیکی و سپس به صورت معنوی باز می گردند. فعالیت سی ام جی در اسرائیل در طول قرن اخیر بر اساس چنین اعتقادی پایه گذاری شد. تشکیل کشور اسرائیل در ۱۹۴۸ یقیناً به این معنا بود که چنین اعتقاداتی درست هستند » (۲۳).

اگر چه این، موضع رسمی سی ام جِی ( CMJ ) نیست، با این حال آنان بر این امر صحّه می گذارند که تشکیل کشور اسرائیل و بازگشت گرایی تحقق پیشگویی عهد عتیق است و باید از آن حمایت شود. (۲۴) سی ام جی از منظر الاهیاتی معتقد است که خدا همواره رابطه ی میثاقی پاینده ای را با یهودیانی که « قوم برگزیده » خدا هستند، حفظ کرده است. (۲۵) سی ام جی هیچ دیدگاه فرجام شناسانه ی خاصی را از اعضای خود طلب نمی کند، ولی با این وجود آثار منتشره آن کم و بیش بیانگر پیشاهزاره گرایی تاریخی یا عهدمدار بنیان گذارانش است، هرچند که بعضی از رهبران آن مثل ای. ال. لانگستون (۲۶) دبیر کل آن در سال ۱۹۱۴، از تدبیرگرایی حمایت می کردند. (۲۷)

2- یهودیان حامی عیسی: تدبیرگرایی مسیحایی (۱۹۷۳)

یهودیان حامی عیسی ( JFJ ) توسط مویشه روزن (۲۸) یک کشیش منصوب باپتیست (۲۹) در ۱۹۷۳ بنیاد نهاده شده و از میان جنبش عیسوی هیپی فرهنگ های کالیفرنیا (۳۰) در فاصله ی سال های دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ به وجود آمد. (۳۱) مجله تایم تخمین زد که ۳۰% هیپی های بخش هایت- آشبری (۳۲)سا فرانسیکو که « یهودیان حامی عیسی » در آنجا به وجود آمد، یهودی بوده اند در حالی که مویشه روزن معتقد است که ۲۰% قوم عیسی هم یهودی هستند. (۳۳) جی اف جی (JFJ) ادعا می کند که « … بزرگ ترین و معروف ترین سازمان تبشیری غیر فرقه ای و یهودی » است که مبلغانی در ده کشور و درآمدی بیش از ۱۲ میلیون دلار در سال ۲۰۰۰ داشته است. (۳۴) جی اف جی در حالی که خود را « بنیادگرای انجیلی » می داند، از حمایت تبشیرگرایان محافظه کاری همچون دکتر جی. آی.پَکر (۳۵) بهره می برد. (۳۶) جی اف جی علاوه بر داشتن پانزده شاخه و شصت مجمع عمومی به اعزام تیم های تبشیری می پردازد، مانند گروه « دیوار ندبه آزاد شده » که دارای نامی عاطفی است. (۳۷)

مویشه روزن بنیادگذار جی اف جی، دیوید بریکنر مدیر اجرایی و لوئیس گولدبرگ پژوهشگر مقیم (۳۸)، هر سه از تدبیرگرایان کلاسیک هستند. بیانیه اعتقادی آنان نشان دهنده ی این امر است، و عقیده راسخ به وجود مستمر دو پیمان مشابه ولی جداگانه برای اسرائیل و کلیسا را اظهار می کند: « ما معتقدیم که اسرائیل به عنوان قوم حامل پیمان (۳۹) وجود دارد که خدا از طریق آن، تحقق اهداف خود را دنبال می کند و کلیسا بر اساس عهد جدید قوم برگزیده ای است، که هم یهودیان و هم غیر یهودیان را در بر می گیرد ». سازمان یهودیان حامی عیسی با کار کشیشی مشابه با کار کشیشی جهاد دانشگاه برای مسیح، (۴۰) حیات جوان (۴۲) و دریانوردان (۴۳)، شکل به شدت تبشیری از پیشاهزاره گرایی تدبیرمدار است. یهودیان حامی عیسی به عنوان یک سازمان مسیحیان مسیحایی که هم به تبلیغ مسیحیت درمیان یهودیان و هم به بازگشت گرایی متعهد است، منحصر به فردند و به تعبیر خود آنان، « از صهیونیست ها صهیونیست تر هستند » (۴۴).

3- پل های صلح: تدبیرگرایی سیاسی (۱۹۷۶)

پل های صلح ( BFP ) در سال ۱۹۷۶، توسط جی. داگلاس یانگ (۴۴) بنیان نهاده شد. یانگ از دهه ی ۱۹۵۰ در اسرائیل کار می کرد و در سال ۱۹۵۷ مؤسسه اسرائیلی- آمریکایی مطالعات کتاب مقدس (۴۵) را در بیت المقدس تأسیس کرد. همچنین او در سال ۱۹۷۶ انتشار خبرنامه ماهانه « گزارش از بیت المقدس » (۴۶) را شروع کرد که سازمانی موسوم به مسیحیان حامی اسرائیل که در دالاس پایه ریزی شد، آن را توزیع می کرد. بعد از مرگ یانگ، کلارنس اچ. واگنر در ۱۹۸۰ رییس و اولین مدیر اجرایی پل های صلح شد. (۴۷) پل های صلح اظهار می کند: « ما از طریق برنامه های خود هم در اسرائیل و هم در سراسر جهان به مسیحیان این امکان را می دهیم که برای وفاداری به اسرائیل و جامعه یهودی فعالانه مسئولیت عهدینی خود را در برابر خدا ایفا کنند » (۴۸).

این « مسئولیت عهدینی » شامل تبشیر یهودیان نمی شود زیرا آنان مدعی هستند که وعده های داده شده به یهود هم قبل از کلیسا بوده و هم مستقل از آن بود. « کلیسا مستقل از آن پیمانی که خدا با قوم یهود و اسرائیل بسته است، وجود ندارد » (۴۹). بی اف پی ( BFP ) همچنین به این دیدگاه تدبیرگرایانه معتقد است که « وعده های میثاقی خدا بین سرزمین مقدس و قوم اسرائیل همیشگی و بی قید و شرط بود » (۵۰). برداشت بسیاری از مفسران درباره ی اشاره ی افسسیان ۲: ۱۴- ۱۸ به این که عیسی این « دو را یکی » می کند، این است که آیات مزبور بیانگر آنند که چگونه عیسی با مرگش دیوار دشمنی میان یهودیان و غیر یهودیان را فرو ریخته است.

با این همه واگنر ادعا می کند که این آیات وظیفه ی کشیشی پل های صلح را آشتی دادن میان کشور اسرائیل و کلیسا بیان می کنند. (۵۱) بنابراین پل های صلح یکی از سیاسی ترین سازمان های صهیونیستی مسیحی است که در سال ۲۰۰۰ بودجه ای کمتر از سه میلیون دلار و ۹۰۰۰۰ عضو داشت. (۵۲) آنان تبلیغ مسیحیت را رد کرده اند ولی در عوض از طریق « عملیات نجات » (۵۳) و تشویق یهودیان برای مهاجرت از اتحاد جماهیر شوروی سابق به اسرائیل فعالند. مِرکلی ادعا می کند: « تمام سازمان های صهیونیستی یهودی دکتر داگلاس یانگ را به عنوان پیشگام خود و پل های صلح به رهبری کلارنس واگنر پسر، را به عنوان سازمان رده بالا در ردیف صهیونیسم مسیحی احیا شده پذیرفته اند » (۵۴). پل های صلح با سفارت بین المللی مسیحیان به طور مشترک فعالیت می کند و بخشی از ائتلاف وحدت ملی برای اسرائیل را تشکیل می دهد.

                                                                                                                                                                                                      ادامه دارد...