یکی از مؤثرترین راه‌های مقابله با فعالیت‌های فرقه‌ای، وضع قوانین و مقررات جامع و صحیح است. برای ایجاد موانع قانونی برای جلوگیری از تحرکات خزنده فرقه‌ها، نیازمند شناخت کافی از ساختار فکری و اشراف بر شگردهای متقلبانه آن‌هاست.
نهادهای به اصطلاح حامی حقوق بشر همواره از بهائیت و مهرهای این فرقه ضاله حمایت می کنند اما نکته اینجاست که آیا واقعا این نهادها از کنه فرقه و باورهای آن اطلاع دارند و آیا حمایتشان بر پایه عقل است یا خیر؟ به نظر اگر این نهادها واقعیت امر را می‌دانستند حتی برای حفظ ظاهر امر هم که شده حاضر به تایید رفتارهای انسان ستیزانه و عقل گریزانه این فرقه نمی‌شدند.
بهائیان علاوه بر تبلیغات ضد ایرانی در دوران جنگ تحمیلی، از هیچ خدمتی جهت پیروزی دشمن و رضایت اربابان خود کوتاهی نکردند. آن عده که از سران تشکیلات بودند، اطلاعات را به صورت غیرمستقیم از بهائیان رده های پایین تر جمع آوری کرده و به مرکز محافل بهائی (اسرائیل) ارسال می کردند.
