یهود برای بقای خود نیاز به همراهی یک دین داشت و کاهنان، مسیحیت را برای این منظور بسیار مناسب دیدند. آنها پس از قربانی کردن مسیح (ع) دین مسیحیت را یهودیزه کردند و انحرافات بسیاری در آن پدید آوردند.
یکی از اشکالاتی که عمدتا از سوی فلاسفه غربی به دین وارد می‌شود تضاد بین عقل و دین است بدین معنا که عقل و دین با یکدیگر قابل جمع نیستند، اما باید گفت این اشکال ناظر به دین مسیحیت بوده و در اسلام مسئله به این شکل نیست.
ازموارد متعددی ازعهد جدید، به ویژه رساله‌های پولس بر می‌آید که بین پولس از یک سو وحواریان عیسی ودر رأس آنهاپطرس ،از سوی دیگر نزاع سختی در جریان بوده است.
یکی از الهی دانان مسیحی اذعان می‌کند که در کتاب مقدس و در موعظه های مسیح و رسولان هیچ اشاره ای به فریادها، غش کردنها، رعشه ها و یا جیغ ها وجود ندارد. واضح است که جیغ های بلند و رعشه ها با اصول کلام همخوانی نداشته و بنابراین باید منع شود.
ارباب کلیسا، خدایی را به مردم متمدن معرفی می کنند که ذاتی دگرگون شده و متحول دارد و او را از مرتبه فوق ماده به تجسـد می کشاننـد و به دارش می آویزنـد بنابر این جا دارد که "ماتریالیسم" با این شیوه از خداشناسی به پیکار برخیزد و بگوید: خدا انسان ها را نساخته است بلکه انسان‌ها خدا را ساخته اند!
حکم انجیل در باب زندگی مشترک در تضاد مسلم با عقل بوده(مانند بسیاری از احکام دیگر مسیحیت) و شاید فساد رایج در کشورهای غربی که به بسیاری از ملل اسلامی نیز کشیده شده است ریشه در این نگرش داشته باشد.
آموزه های کتاب مقدس، به ویژه تعالیم پولس که مردم را تابع محض حاکمان می داند، آنان را در موضع برتر و مردم را سرسپرده ی آنان معرفی می کند
